Ik weet nog goed: ooit, in mijn jonge dagen,
had ik een juf op school, die was zo streng
dat iedereen haar lelijk vond en eng,
en wegen zocht om haar op stang te jagen.
Vandaar dat ik een aardig plan verzon:
de school mocht meedoen aan een tekenwedstrijd.
Het ging niet om de kleuren of de netheid,
maar wie de juf het leukste pesten kon.
Ze loopt nog altijd bij de hulpverlening
omdat ze de vernedering nog voelt.
Geloof me, het was echt niet kwaad bedoeld,
het ging mij om het geven van mijn mening.
In wezen had het weinig om het lijf.
Zij heeft het nooit gesnapt, dat stomme wijf.