Eens, op een dag, had God zich voorgenomen
om, ter vervulling van zijn hartenwens,
op zoek te gaan naar een bescheiden mens,
die qua karakter in zijn buurt kon komen.
Hij surfte maar eens rond op internet,
maar alles wat zijn scherpe oog ontdekte,
was de kijk-mij-ik-ben-belangrijk-gekte
waar iedereen mee leek te zijn besmet.
Een kwaal waar ik mij nimmer aan bezondig,
bescheiden als ik ben. Wat ik verkondig,
beschouw dat alstublieft niet als een aanklacht:
al haat ik aandachtvragerij hartgrondig,
misschien dat wij, al is het maar kortstondig,
de liefde zoeken? Dank u voor uw aandacht.